ŞAKRAN'DA YAZDAN KALMA BİR GÜN

Başta doğa dostlarını taşıyan araçlarımızdan birinin bozulması nedeniyle yürüyüş geç başlasada havanın ilkbahardan kalma bir gün ile bizleri karşılaması  keyifimizi yerine getirdi. Yürüyüş parkuru zeytin ağaçlarının içinden geçerek başladı. Belkide bir çoğumuz ilk defa bu kadar çok dalında zeytin görüyorduk. Köylüler zeytin toplarken, bizler sağa sola adımlar atarak yere düşmüş zeytinlere basmamak için manevralar yapıyorduk. Artık yol meğilleşmeye başlarken güneş ise sıcaklığını sırtımızdan akan terler ile derinden hissettiriyordu. Sonbaharın son ayının, son günlerinde böylesine güneş belkide kendini bu kadar hissettiremeyecekti diye düşünüp , sularımız elimizde adımlar hızlanarak yürüyüşümüze devam ettik.

Molada  odun ateşinde pişirilen sucuk ve Türk kahvesinin tadı sanırım katılımcılarımızın hala damağındadır.

Aşağıda iken yukarıya bakmak ürkütücü olsa  da yukarıdayken eşşiz manzaraya bakmak ve derin bir nefes çekmek muhteşemdi. Rehberimizin yürüyüş başlangıcında "Karşıda bir kayalık var  görüyor musunuz?  İşte oraya çıkacağız" dediğinde inanmamıştım. Ardıma baktığımda bir ay çizerek yürümüş olduğumuzu tamda rehberimizin o dediği nokta olduğumuzu gördüm.

İnişler, çıkışlar yorucu olsada çamların, temiz havanın, börtü böceğin, mis gibi ot kokularının güzelliği her şeye bedeldi. Dönüş yolunda katılımcıların kapanan gözleri, yorgun yüzleri olsada, bir başka  doğa yürüyüşünde tekrar buluşmak dileği ile evlerimize yol aldık.