Tesisat Mühendisliği Dergisi: Tesisat Mühendisliği 32
Sunuş
Değerli Okuyucularımız,
Kış aylarının gelmesiyle birlikte tekrar güncelleşen ısıtma ve yarattığı çevre kirliliği sorununa çözüm olarak görülen doğalgazı kapak konusu yapmak artık bir gelenek oldu. Bu yüzden biz de 1996 yayın programımızın üçüncü özel sayısının "DOĞALGAZ" olarak seçtik Özel sayımızı sizlere ulaştırmaktan mutluyuz.
Doğalgaz, hidrokarbonlar arasında karbon / hidrojen oranı en düşük yakıt olması nedeniyle birim güç başına karbondioksit emisyonu en az olanıdır, dolayısıyla sera etkisi bakımından avantajlı bir yakıttır. Ayrıca kükürt ve kül içermemesi, partikül ve kükürtdioksit kirlenmesi sorunlarını da ortadan kaldırır. Bütün bu olumlu özelliklerine rağmen doğalgaz, uygun cihazlarda, kontrollü olarak yakılmadığı takdirde azot oksitleri (NOx) dediğimiz zararlı gazların oluşumuna neden olur. Kükürtdioksit (SO2) gibi asit yağmurlarına dönüşen bu emisyonları duyu organlarımızla kolayca fark edemeyiz ve oluşan nitrik asit de canlılar için sülfürik asitten daha zararlıdır.
Doğalgazın kullanılmasının yaygınlaşmasıyla büyük şehirlerimizdeki hava kirliliği sorununun biteceği düşünülmektedir. Ancak unutulmamalıdır ki, planlama ve kontrolün yetersiz kalması, sorunun ciddiye alınarak üzerine kararlı bir şekilde gidilmemesi halinde eskiye dönüş kaçınılmaz olacaktır. Sadece doğalgaz kullanmak hava kirliliğine çözüm değildir. Bunun en somut örneğini Ankara‘da yaşamaktayız. İstanbul için de aynı tablonun tekrarlanmamasını umarız.
Bu sayımıza yazılarıyla katkıda bulunan Sayın Semiha ARAYICI‘ya, Sayın Ahmet ARISOY‘a ve Sayın Bülent ÖZGÜREL ve Sayın M. Sinan EGELİ‘ye teşekkür ederiz.
Hasan Heperkan