MÜHENDİSLİK MESLEĞİNE GİRİŞ

Mühendislik dünyayı değiştirme sanatıdır. Ama nasıl başarılı bir sanatçı olmanın ön koşulu sanatını severek yapmak ise iyi bir mühendis olmamın ön koşulu da mesleği sadece hayatını ikame ettirmek için değil, onu severek yapmaktır. Hatta giderek bunu bir yaşam biçimi haline getirmek, hayatın her alanında mühendisçe davranmak, analitik düşünmek mesleki gelişim için önemlidir.

Bir mühendis olarak dünyayı değiştireceğiz de ama ne için, kimin için soruları da önemlidir. Yani insanlığın geleceği, geniş halk kesimlerinin refahı için mi, yoksa bundan kazanç sağlayacak ayrıcalıklı bir azınlık için mi?

Bunun nasıl olması gerektiğini TMMOB’nin efsanevi başkanı Teoman Öztürk şu şekilde özetlemiştir. “Yüreğimizdeki insan sevgisini ve yurtseverliği, baskı ve zulüm yöntemlerinin söküp atamayacağının bilinci içinde, bilimi ve tekniği emperyalizmin ve sömürgenlerin değil, emekçi halkımızın hizmetine sunmak için her çabayı güçlendirerek sürdürme yolunda inançlı ve kararlıyız.”

Çalıştığımız işte, projede bu faktörleri daima göz önünde bulundurmalıyız. Aynı çeşitli hastalıkların tedavisi için kullanılan ilaçların yan etkisi gibi mühendislik bilgilerimizi kullandığımız projelerin de yan etkileri olacaktır. Aynı tedavi edilmek istenen hastalık gibi bir projenin de hedefi, getireceği avantajlar olacaktır. Ama bunun yanında yan etkileri de… Örneğin bu günlerde rüzgar, jeotermal gibi yenilenebilir enerji kaynaklarının uygulama ve geliştirmede mühendislik bilgilerinin kullanımı çok tartışılmaktadır. Sadece fosil yakıtlar yerine yenilenebilir enerji kaynaklarını kullanarak karbon salınımını azaltmak tek hedefimiz olmamalı. Bu projeleri uygularken yapılanların doğaya, o çevrede yaşayan insan, hayvan ve bitkilere etkilerini de düşünmemiz gerekir. Bunun için yer seçimi ve uygulamanın biçimleri önem taşır. Bütün bunları yaparken de başka uzmanlık alanlarından yardım almamız yani bir takım çalışması yapmamız gereği ortaya çıkmaktadır. Mühendislik aynı zamanda bir takım çalışmasıdır. Örneğin bir yapı projesi şehir planlamacıların, jeoloji mühendislerinin, mimarların, inşaat, makine ve elektrik mühendislerinin ortak çalışmasıyla ortaya çıkar.

Teknolojinin hızla gelişimi ve bilginin çoğalmasıyla birlikte uzmanlık alanları da artmaktadır. Birçok mühendislik dalının içinde alt dallar oluşmaktadır. Bu nedenle uzmanlaşmak istenilen alanı belirleyip o konuda yetkinleşmek ve bilgilenmek de bütün mü hendislik meslek hayatı boyunca yapmamız gereken bir şeydir. Teknoloji çok hızlı gelişiyor. Okulda öğrendiğimiz birçok teknik bilgi kısa süre sonra eskiyor. Mühendislik eğitimi alırken bizlerin asıl öğrenmesi gerekenler matematik, fizik, akışkanlar mekaniği gibi temel mühendislik bilgileri ve bunların uygulamada nasıl kullanılacağıdır. Bu arada eğitim hayatımızın bize kazandırdığı en büyük şey ise neyi nasıl öğreneceğimiz, araştıracağımız konusundaki yöntemlerdir. Temel kavramları ve bilgiye nasıl ulaşacağımızı bildikten sonra araştırıp öğrenerek meslek hayatımızda önümüze çıkan problemleri çözmek bizim için çok daha kolay olacaktır.

Bilgiye sadece kitaplardan, internetten ulaşılmıyor. Hayat da, yaşanılan deneyler de insana çok şey öğretiyor. Çalışırken altımızdaki formenlerden, usta işçilerden, teknisyenlerden özellikle pratiğe değin öğreneceğimiz çok şey olduğunu unutmamamız gerekiyor.

İmalathaneler, fabrikalar, şantiyeler sürekli problemlerin oluştuğu ve işin yürümesi için bunların çözülmesi gereken yerlerdir. Böyle bir ortamda çalışmak, sorunları algılayıp onlara çözüm üretmek, işleri koordine etmek mesleğe yeni başlayan genç mühendis arkadaşlara çok şey katacaktır. Sadece kağıt üzerinde, masa başında çalışılarak iyi mühendis olunamaz. Yani dökümhane dumanı solumadan, imalathanede, fabrikada ellerin yağa bulanmadan, şantiye tozu yutmadan iyi mühendis olunmaz.

Mühendisçe bir yaşamın gereklerini yukarıda özetlemeye çalıştık. İnsanca bir yaşam için de yazıyı Nazım ustanın ‘’Yaşamaya Dair’’ şiirinden dersler alarak bitirelim.

Yaşamak şakaya gelmez,

büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın

bir sincap gibi mesela,

yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,

yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,

yani o derecede, öylesine ki,

mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,

yahut kocaman gözlüklerin,

beyaz gömleğinle bir laboratuvarda

insanlar için ölebileceksin,

hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,

hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,

hem de en güzel en gerçek şeyin

yaşamak olduğunu bildiğin halde.